In Memoriam Dinie Kemper - Venderbosch

Welkom Lieve familie, neven en nichten Moorkamp en Venderbosch, vrienden en kennissen uit het Gooi en hier uit de Achterhoek. Bewoners, vrijwilligers en het team van het Zieuwentse Zorgcentrum. Heel fijn dat jullie vanochtend zijn samen gekomen om bij het afscheid van Dinie Kemper - Venderbosch aanwezig te zijn.

Dinie zag het levenslicht op 5 november 1935, hier in Zieuwent op de Dorpstraat. Dochter van Willem Venderbosch - Stegesbakker en Johanna Hoenderboom.

Dinie heeft een fijne jeugd gehad waar ruimte was voor allerlei activiteiten, maar er moest ook geholpen worden in de zaak van vader en moeder. Zij dreven samen de bakkerswinkel. Dinie heeft op haar fiets vele kilometers afgelegd om bij mensen de boodschappen boekjes aan te halen.

Dinie heeft in haar jeugd hier in de directe omgeving bij verschillende gezinnen gewerkt als hulp in de huishouding.

In de 50er jaren was Dinie’s broer Jan werkzaam in het Gooi als tuinman. Jan was in het ziekenhuis terecht gekomen en werd daar door Dinie begin februari 1953 opgezocht. Aan het ziekenhuisbed verscheen daar ook een collega van Jan, een vrij lange grote imposante Bussumse jongeman.

Deze jongeman zei toen wel op een later moment terug te zullen komen. Hij woonde tenslotte om de hoek. Je voelt hem al aankomen. Hans heeft toen via Jan een brief geschreven aan Dinie. In die brief had hij gevraagd of zij vrij was, en dat was het geval want haar verkering was uit en ook Hans zijn verloving was op de klippen gelopen.

Zo snel als hij kon heeft Hans de trein genomen richting de Gelderse Achterhoek. Aangekomen in dorpje Zieuwent, werd dit het begin naar de aanloop van een 58 jarig huwelijk.

Na het trouwen in 1963 is het stel eerst gaan inwonen bij een hospita In Bussum. En een tijdje later werd de flat op de Lange Heul betrokken.

Op deze flat hebben zij een aantal jaren gewoond. Regelmatig gingen Hans en Dinie op stap. Jaarlijks met de trein naar Wenen, om zijn familie op te zoeken. Zij konden beide genieten van al dat moois in die stad. Beide genoten van museumbezoeken en ook trokken zij er vaak op uit mensen op te zoeken.

In 1993 kreeg het echtpaar de mogelijkheid om een eigen huis te betrekken recht tegenover de flat waar Hans en Dinie tot voor kort hadden gewoond.

Dinie was zowel binnens- als buitenhuis actief. Met Hans verzorgde zij de administratie van de tuindersvakbond. Dinie heeft menig koffieketel leeggeschonken. Het is voorgekomen, dat er meer dan 50 man tegelijkertijd in huis aanwezig waren. Dit was rond de tijd van vakantiebonnen, ziekteverlof en vorstverlet.

Ook was zij een trouwe hulp bij verschillende mensen. Hierbij was zij altijd belangstellend, maar ook was zij geïnteresseerd naar de verhalen van de mensen.

Thuis werd er gepuzzeld, naaiwerk gedaan en klassieke muziek gedraaid. Voor de beesten werd goed gezorgd. Dinie was gek met haar 2 poezen. Ook was er een konijnen fokkerij. De jongste konijntjes mochten met moeder konijn los op de slaapkamer zijn.

Met Hans samen, hebben zij jarenlang enorm veel postzegels afgeweekt, gedroogd en gesorteerd. Mede door deze activiteit hebben zij menige reis kunnen maken.

Onderwijl werden de reizen steeds indrukwekkender. Rome, Australië, Nieuw Zeeland, een rondreis in Amerika en zelfs China werd 2x bezocht. Dinie had in haar jongste jaren al aangegeven dat zij ooit China wilde gaan bezoeken

De neefjes en nichtjes vonden het in hun jonge jaren geweldig om bij Tante Dinie en oom Hans te zijn. Hans nam een snipperdag en dan werd er op uit getrokken naar de Gooische Heide, Schiphol, Artis, madam Tussaud, enzomeer.

Dinie heeft het als een groot gemis ervaren zelf geen kinderen te krijgen. Zij heeft de neven en nichten bij die fijne bezoeken als bonus kinderen beschouwd.

Dinie en Hans zijn jarenlang trouwe kerkgangers in Laren geweest. Het katholieke geloof speelde een belangrijke rol in hun leven. De reizen naar Rome en Lourdes waren daar onderdeel van. Menigmaal werd de televisie afgestemd op een zender waar een buitenlandse mis te volgen was.

In het najaar van 2021, nu bijna 2 jaar geleden, ging het van de ene op de ander dag niet goed met Dinie. Zij is toen een aantal maanden in een revalidatie omgeving geweest. In de begin daarvan hebben wij ons wel zorgen gemaakt. Daar is uit onderzoeken gebleken dat Dinie een licht vorm van dementie had. Alhoewel zij mentaal wel wat verbeterde, kon zij niet meer terug naar haar eigen vertrouwde omgeving. Dat was een groot gemis.

Na enkele maanden werd er een plek gevonden in een verzorgingshuis in Bussum. Dit was in de zelfde straat van hun woonhuis. Hans kon haar zo iedere dag op zoeken met zijn scootmobiel.

Tijdens dit verblijf is haar Hans, begin februari 2022 overleden. Het gemis van hem en haar huisje speelde haar grote parten. Dinie heeft vaak aangegeven dat zij nog zo graag terug wilde keren naar haar eigen omgeving, maar dat was niet meer mogelijk.

Dinie heeft haar Zus Annie, haar grote steun en toeverlaat, in mei vorig jaar opgezocht in Lichtenvoorde. Daar het niet fijn was om op 1 dag heen en weer te rijden, was er een mogelijkheid gevonden om 1 nacht over te blijven in het Zieuwentse zorgcentrum. Op de terugweg naar Bussum gaf Dinie aan daar wel te willen wonen.

Na overleg met de zorg in Bussum en die in Zieuwent werd besloten een week op proef te gaan wonen in Zieuwent. Ze kreeg daar een ruime kamer die uitkeek op het ouderlijk woonhuis. Bovendien was gebleken dat ze de taal van de Achterhoek nog heel goed beheerste. Ook was de familie hier dichterbij haar.

Na deze proefweek is Dinie eind juni definitief overgegaan naar Zieuwent. Wel vond ze het vervelend haar kennissen in Bussum achter zich te moeten laten. Haar wekelijkse scrabble middag met Joke zou ze werkelijk gaan missen.

In Zieuwent heeft Dinie deelgenomen aan verschillende activiteiten. Kreeg ze de voor haar belangrijke communie regelmatig en kon zo af en toe nog genieten van een uitstapje of een wandeling met Laurens. Ook vond ze een goed gesprek met een verzorgende fijn. Ook Ida en Imka kwamen regelmatig langs om Dinie een hart onder de riem te steken. en ook Joke Holkenborg, haar Zonnebloem maatje, was een graag geziene gast.

De vele bezoekjes van neven en nichten hebben haar goed gedaan. Dit heeft ze als zeer plezierig ervaren. Maar het gemis aan haar man Hans en haar huis in Bussum bleef haar opspelen. Ook het overlijden van haar broer Bennie, vorig jaar en dat van haar zus Annie, pas vorige maand, maakte het allemaal niet makkelijker op. Het grote gemis was onderhuids altijd wel aanwezig.

Afgelopen week is Dinie bij een val ongelukkig terecht gekomen. Na overleg met de zorg, de huisarts maar ook Dinie zelf, werd besloten niet meer naar het ziekenhuis te gaan.

Op de dag na de val heeft Dinie nog gesproken met een verschillende dierbare familieleden. In de nacht is zij rustig overleden. Met een blij gezicht heeft zij het aardse verlaten en is op reis gegaan naar haar man Hans.

Dinie rust in vrede.